De lust en last van een onderwijsvakantie

Eind juni, de zomer komt eraan. Het is lekker weer en de vakantie hangt in de lucht.

Zo voelt het echter nog niet. Er zijn nog plannen die gemaakt moeten worden, planningen voor komend studiejaar die aandacht vragen, projecten die afgerond moeten worden, opstartdagen in september die een datum en inhoud moeten krijgen. Het moet af, want vakantie.

Het is ook echt de lust en de last van het onderwijs dat in de zomer alles (minimaal) 4 weken stil ligt. Een lust, want er is niemand dus er gebeurt ook niks. Een last, want er is niemand dus er gebeurt ook niks.

Ik moet in deze periode altijd terugdenken aan een voorval in mijn eerste jaar bij Fontys. Er werd in het voorjaar flink gebouwd aan een nieuwe website. In juni bleek dat er nogal wat vertraging op zat en dat de deadline van midden juli niet gehaald ging worden. Bij mijn vorige werkgever was het devies: dan werken we door tot het af is. Vakanties inkorten, uitstellen of eerder terug.

Bij Fontys werkte dat toch een beetje anders. “Ow, het gaat niet lukken voor midden juli. Dan wordt het september.” Niet goed, niet slecht, wel anders. En ik moest daar een beetje aan wennen.

Nog steeds wel overigens. Want hoe wendbaar maakt het ons eigenlijk?

Kortom, ik denk dat het fijn is, al een beetje met je hoofd in de vakantie en dingen afronden. Maar ook met wat realisme. We hoeven niet te doen of de wereld vergaat, in september draait alles weer door. En om het dan nu al alleen maar over vakantie te hebben? Ik weet niet of we met daarmee onze planningen en projecten sneller af hebben.

Janneke Gielisse werkt bij Fontys als marketingmanager en consultant. Zij leest alles wat los en vast zit en schrijft graag. Ze heeft een groot hart voor onderwijs, een leven lang ontwikkelen en doen. En heeft er ook een mening over. Klik hier voor haar eerdere columns.