De kerk heeft de toekomst

We leven in een maatschappij van tegenstellingen die zo ver doorgevoerd worden dat er weer nieuwe overeenkomsten ontstaan die verschillen opheffen voordat ze er zijn. Ja, ik heb lang over deze these nagedacht, maar zo ervaar ik het leven tegenwoordig wel. Ik hoor en zie het om me heen, en mijn jonge neven en nichten beamen het. Neem nou alle studiemogelijkheden in Nederland: er zijn er zo veel dat je al een masters zou kunnen halen in het vak ‘studiekeuze’. Er is een overdosis aan overlappingen. En terwijl je niet weet wat je moet kiezen trekt de werkende wereld aan je terwijl de overheid al klaar staat met een schuldbewijs.

En dan lees ik plotseling dat de kerken helemaal leeglopen in Nederland maar dat de theologie-opleiding groeit. Mijn these heeft toekomst, bedenk ik. Gingen we vroeger naar de kerk omdat het ehhh… nou ja, moest; tegenwoordig zijn we toe aan persoonlijke zingeving.
En het gaat echt niet meer alleen om het geestelijk welzijn van ouderen en zorgbehoevenden: ook studenten zijn het haasje van de ongekende versnelling die we ervaren. Kan ook niet anders als je weet dat het aantal burn-outs bij jongeren schrikbarend snel en tot gehoorde hoogte oploopt. Ben je klaar met je studie, knal je na een jaar werken zo de ziektewet in.
Dat kan toch nooit de bedoeling zijn.
Ik voorspel daarom een gouden toekomst voor de kerk. Maar dan zonder kruis want het leven moet rond zijn.

Luc de Graaf speelt in het theater, schrijft verhalen en maakt korte filmpjes.