De cirkel is rond

In november 2010 ben ik als docent begonnen bij de studie waar ik alumnus van ben. Oud-docenten werden mijn collega’s. In het begin stond ik nog op voor mijn oud-docenten en sprak ze soms nog aan met bijvoorbeeld meneer Van Erp. Tot ik de opmerking kreeg: “Nee, ik ben niet meer jouw docent. We zijn collega’s. Dus spreek me aan met mijn voornaam”.

Het voelde een tijdje vreemd om collega’s te zijn met mijn oud-docenten, omdat we nu samen aan de andere kant stonden. Maar alles went en nu is het de normaalste zaak voor mij.

Ik ben nu blijkbaar zelf al zo lang in het onderwijs aan het werk dat een aantal oud-studenten van mij nu ook collega’s zijn geworden. De cirkel is rond. Ik heb gestudeerd bij Fontys Hogeschool ICT, ben er nu docent en mijn oud-studenten worden mijn collega’s.

In het begin is er de ietwat ongemakkelijke fase waarin de nieuweling zich realiseert dat het in orde is om docenten bij hun voornaam te noemen. De nieuweling is plotseling op de hoogte van allerlei vertrouwelijke informatie, het werk achter de schermen en grapjes die voorheen onbekend waren.  Een student die terugkeert om les te geven op school is zeer vertrouwd met de schoolcultuur en de manier waarop dingen worden gedaan. Dat is een pluspunt. Maar sommige dingen veranderen in 4 à 5 jaar.

Een zeer belangrijk onderdeel van het docentschap is de wens om altijd te leren. Dus misschien hebben mijn oud-studenten, nu collega’s, er een voordeel bij dat zij er altijd aan herinnerd worden dat zij altijd student zullen blijven. Dat gevoel heb ik nu ook nog steeds. De meeste van mijn oud-docenten zijn nu met pensioen, maar het blijft leuk om aan nieuwe collega’s te kunnen melden dat ik nog les heb gehad van Eric.

Hopelijk kom ik meer oud-studenten tegen als collega’s.

Erdinç Saçan geeft les aan Fontys Hogeschool ICT en is enthousiast over heel veel dingen, waaronder hackathons en uitlegvideo's op YouTube. Lees hier zijn eerdere columns voor Bron.