De bestuurder en de sportwagen

De mediatheoreticus Marshall Mcluhan zei ooit: ‘We shape our tools and thereafter our tools shape us’. Wij ‘vormen’ onze technologie en daarna vormt onze technologie ons en daarna vormen wij weer onze technologie, enzovoorts. Zo dansen we samen onze toekomst tegemoet.

Een voorbeeld?

Ik ken een onderwijsbestuurder met een lage sportwagen. De onderwijsbestuurder is een grote man. En al een beetje op leeftijd. Dat kan een probleem zijn. Immers, het is cool om met een sportwagen aan te komen rijden, maar dan moet je ook een beetje gracieus uit kunnen stappen. Deze onderwijsbestuurder kan dat, denk ik. Dat is knap. Of misschien kan hij het helemaal niet, maar interesseert het hem niet. Dat is ook knap.

Echter, de onderwijsbestuurder is een uitzondering. Bij Porsche weten ze dat. Rond het jaar 2000 beseften ze daar dat ze een probleem hadden. Hun doelgroep: mannen met te veel geld, werd steeds ouder en dikker en kochten minder vaak een Porsche. Immers, wie wil er nu voor een vol terras parkeren en dan moeizaam uit zijn dure sportwagen rollen?

Daarom introduceerde Porsche de Cayenne. Een auto met een hoge instap. Bij Porsche noemen ze de Cayenne, als niemand luistert, ook wel de Fat Men’s Porsche. Dat is een leuk weetje om te vertellen tegen iemand met zo’n auto.

Officieel is de Cayenne een SUV. Een Sports Utility Vehicle, maar dat ‘Sports’ heeft helemaal niets te maken met de bestuurder. Die is vaak te dik, en zijn auto dus ook.

De onderwijsbestuurder is een uitzondering.

Rens van der Vorst is technofilosoof, hoofd IT Innovatie bij Fontys en auteur van 'Appen is het Nieuwe Roken' .