De Afwas

Ik woon sinds een halfjaar op mezelf. Ik ben erg zelfstandig, dus ik was helemaal ready om op kamers te gaan. Dankzij een goede vriend kon ik een kamer in zijn huis krijgen, op een toplocatie in Tilburg. Na een aantal ellendige hospiteeravonden was ik erg blij dat mij zo’n parel werd aangeboden. Het is een grote kamer, er is veel licht en ik betaal een prima prijs. Het enige minpunt: de andere bewoners. Tja, die heb je niet voor het kiezen. Soms beland je in een supersociaal studentenhuis, waar je na een tijdje een grote vriendengroep vormt, maar soms beland je daar niet.

Ik woon met vijf andere studenten waarvan ik er één dus goed ken. De rest spreek ik amper, alleen als het gaat om praktische dingen. Ik spreek ze dan niet eens in het echt, ik stuur een appje in de gezamenlijke groepsapp. Dat gaat ongeveer zo: ‘Hee, er lekt iets in de badkamer. Zal ik de huisbaas bellen?’ of: ‘Hee, heeft er iemand een hamer?’ En: ‘Hee, er staat al een tijdje een stapel gebruikte borden op de eettafel. Ook kan je het aanrecht niet meer gebruiken aangezien die al, weet ik veel hoe lang, vol staat met vieze glazen en pannen. Het fornuis wordt helaas ook niet schoongemaakt. Zullen we afspreken om voortaan onze eigen shit op te ruimen en de keuken netjes achter te laten?’ Maar daarop kreeg ik geen reactie.

Dit laatste appje stuurde ik twee weken geleden en sindsdien is alleen de mayonaisepot verplaatst. Die stond eerst op het aanrecht, maar staat nu in de koelkast. De stapel met borden is nog groter geworden, de collectie gebruikte glazen ook en schone pannen zijn niet meer te vinden. Ik vertik het om andermans zooi op te ruimen of te koken in zo’n ranzige keuken. Ik eet daarom nu al twee weken bij mijn vriend. We koken heerlijke gerechten (dat kunnen studenten soms ook), ruimen daarna onze troep zelf op en ergeren ons aan niets en niemand. Tja, je vriend heb je gelukkig wel zelf voor het kiezen.

Puck Vriends zit in het tweede jaar van de Fontys Hogeschool voor Journalistiek. Voor Bron blogt zij wekelijks over haar studentenleven.