Wakker

‘Wakker’, het gloednieuwe boek van Ingrid Oonincx, doet zijn naam eer aan. Als je er eenmaal aan begint, is het lastig om het weg te leggen voor het slapengaan. Elk hoofdstuk, elke bladzijde zelfs, maakt je nieuwsgierig naar wat komen gaat.

Ingrid Oonincx werkt 32 uur per week op de Marketing en Communicatie-afdeling bij Fontys en schrijft in haar vrije uren boeken. In de afgelopen dertien jaar bracht ze er al zeven uit, waarvan de laatste deze week verscheen.

‘Wakker’ belicht drie hoofdpersonen die allemaal kampen met slapeloosheid en de daarbij horende problemen. Liz, Robin en Jonathan melden zich aan voor een experimentele slaaptherapie in een abdij die - leuk weetje voor de Tilburgers onder ons - een verwijzing maakt naar het Trappistenklooster.

Eenmaal in het klooster gearriveerd stapelen de problemen zich op. De hoofdpersonen, die je dankzij een prettige leesvolgorde van het boek al meteen goed leert kennen, komen in een situatie terecht die niet eens in je ergste nachtmerries voorkomt. Er gebeurt zoveel dat je na een hoofdstuk er nog een wil lezen. Misschien zelfs nog wel twee. Vooruit, dat vijfde hoofdstuk kan er ook nog wel bij. En voor je het weet ben je een uur verder. 

Cijfer - een 9. “Waar ik normaal gesproken niet kan wachten tot de ontknoping van een verhaal nadert, kon het me bij ‘Wakker’ niet lang genoeg duren. Je wil blijven lezen. Zelfs als je daarvoor een uur slaap moet inleveren.”  [Karen Luiken]