Bouwondernemer Geert Hurks: “Heb geduld, jouw moment komt vanzelf”

Fontys-alumnus Geert Hurks vormt de vierde generatie die leidinggeeft aan het bouwbedrijf van de Eindhovense familie. “Ondernemen zit in mijn DNA, toch heb ik veel geleerd bij Fontys.”

Hurks is behalve oud-student Bedrijfskunde ook medeverantwoordelijk voor de nieuwbouw op campus Rachelsmolen.

Boodschap
Voor de Fontys-studenten van vandaag heeft de ondernemer een duidelijke boodschap. “Ik merk dat jongeren alles tegelijk willen, en het liefst nu meteen. Het gros van de studenten loopt te hard, wat leidt tot problemen zoals burn-out.”

“Het leggen van een fundament voor een mooie, uitgebalanceerde loopbaan kost tijd. Je eerste vijf jaren zijn leertijd. Gebruik die om te zoeken naar je kern, naar wat je echt wilt. Je hoeft heus niet elk jaar promotie te maken. Voor de langere termijn, ontwikkel je je in een rustig tempo veel beter. Jouw moment komt vanzelf…”

Zelf nam Geert Hurks (57) die tijd ook - vooral omdat hij niet zomaar in het gespreide bedje wilde stappen van een familiebedrijf dat zijn overgrootvader in 1916 startte. Diens nazaten bouwden de zaak uit tot een toonaangevend bouwbedrijf in Nederland, en ver daarbuiten.

Droom
“Na de middelbare school wilde ik architect worden. Lekker tekenen en bouwen.” Hij begint aan de studie Bouwkunde aan de Tilburgse HTS. Maar een architect uit het netwerk van zijn vader helpt hem uit zijn droom.

“Hij vertelde dat zijn agenda vooral uit vergaderen bestond. Daarbij: al dat rekenwerk rond de draagkracht van materialen kwam inmiddels mijn neus uit.” Bouwkunde wordt daarop snel verruild voor het veel algemenere Bedrijfskunde.

Hoewel, snel… Eerst moet Hurks, lichting 85-1, in militaire dienst. Daar leert hij een belangrijke les: “Veel leeftijdsgenoten hadden niet gestudeerd en wisten totaal niet wat ze wilden. Zo’n voorland zocht ik niet. Ik ontdekte dat het toch wel prettig is om een studie af te maken en je papiertje te halen.”

Match 
Het maakt dat hij op de HTS in Eindhoven direct tot de serieuzere eerstejaars behoort. “Ik was 21 en trok op met een groepje studenten die ook wat ouder waren. We hadden focus, en wilden snel en efficiënt door het curriculum manoeuvreren. Gaan met die banaan… en lobbyen voor zo veel mogelijk vrijstellingen, haha.”

De inhoudelijke match met Bedrijfskunde is er direct. “Het was precies de brede, generalistische opleiding die ik zocht. Bedrijfskundige aspecten - met bijvoorbeeld de nodige HRM en psychologie - afgezet tegen een technische, exacte basis.”

Bovendien is het curriculum zwaar praktijkgericht. “De inbreng van Philips bij Bedrijfskunde was destijds groot. Veel docenten kwamen van Strijp. In hun lessen leunden zij op eigen ervaringen. Ik heb veel van hen geleerd.”

Geen kruiwagen
Hij is dan nog allerminst bezig die opgedane kennis te relateren aan het familiebedrijf. “Ik wilde in geen geval via een kruiwagen aan een baan komen. Dus solliciteerde ik na mijn afstuderen op van alles en nog wat.”

Ook meldt Hurks zich bij verschillende uitzendbureaus. “Bij technisch detacheerder Multec zat iemand die aansloeg op mijn achternaam. Dat leidde tot het aanbod om consulent te worden voor de bouwsector. Volgens hen had ik daarvoor het ideale netwerk.”

Hurks grijpt het aanbod aan en beleeft er een fantastische leerschool. “Ik ben behoorlijk commercieel ingesteld en leerde daar wat er nodig is om deals te sluiten. Hoe je een duurzame relatie aangaat met partijen en zoekt naar oplossingen waarbij iedereen zich prettig voelt.”

Ras-ondernemer
Vanaf 1991 wordt Hurks toch actief in het familiebedrijf en tien jaar later volgt hij zijn vader Theo definitief op als algemeen directeur. Het bloed kruipt …? “Eerlijk gezegd was ik er niet 100 procent zeker van dat ik dit zocht. Maar ik voelde de familietraditie en vond het ook een eer om gevraagd te worden.”

Soms fantaseert hij hoe het hem was vergaan als hij zijn eigen detacheringsbureau was gestart. “Het was zeker een grote uitdaging geweest om een bedrijf vanaf nul op te bouwen. Een kindje van mezelf. Nu was het toch meer alsof ik ergens werknemer werd.” 

Ziet Hurks zichzelf als een geboren ondernemer? “Ja. Wat ik bijvoorbeeld terugzie bij mijn vader en bij mezelf: wij zijn echte dealmakers. Als je een deal afsluit met een opdrachtgever, ben je super gefocust.”

“Je kijkt inhoudelijk-analytisch, maar gaat evengoed af op je buikgevoel. Daarbij is het de kunst om razendsnel de juiste afwegingen te maken - dat is iets dat je niet op school leert.”

Terug naar de basis
Afgelopen jaren koos Bouwbedrijf Hurks ervoor - na enkele verliesgevende ontwikkelprojecten - om de internationale activiteiten te verkopen. “Als familie zijn we eens bij elkaar gaan zitten om te kijken hoe we met het bedrijf verder wilden. We besloten terug te gaan naar de kern: een gerenommeerde en vertrouwde bouwonderneming met de focus ‘van Amsterdam tot Maastricht’.”

“We gaan minder grote (ontwikkel)projecten aan dan vroeger, en de focus ligt op continuïteit. Dat heeft ook te maken met mijn leeftijd, en het feit dat ik niet nog vijftien jaar door wil.”

“De toekomst van het bedrijf ligt daarom niet in mijn handen, maar in die van mijn twee zonen. Ze lopen naar de 30 en mogelijk gaan zij straks de vijfde generatie vormen. Voor hen wil ik het bedrijf klaarmaken voor de toekomst.”

Wisky
En plotseling herinnert Hurks zich weer wat de Fontys-docent Nederlands zijn Bedrijfskunde-eerstejaars graag voorhield. “Die zei altijd: ‘Later zitten jullie allemaal achter een mahoniehouten bureau met een mooie karaf whisky op tafel’.”

Het liep anders: bij Hurks geen karaf als decoratiestuk maar een gebruikte, haast antieke moker, die herinnert aan de tijden van opa. [Frank van den Nieuwenhuijzen]