Bitterzoet

De week begon op maandag met een uitvaart en op vrijdag sloot ik de dag af met de aankondiging van nieuw leven. Twee vrouwen op een ander punt in hun levenscyclus, die me beiden zeer dierbaar zijn. De ene vrouw verwelkomde me destijds hartelijk in de vriendengroep van oud-collega’s van mijn prille liefde. Met haar kunstenaarschap, ook dat in het welkom heten, leeft ze voort in zovele harten. Haar werkt hangt thuis aan de muur in de woonkamer. Zo is ze er ook al is ze er niet meer.

En dan het telefoontje van de andere vrouw, op vrijdagavond. Het ontroerde me toen ze zei het goede nieuws eerst aan mij te willen vertellen voor het in onze groepsapp kwam. Wat een plezier om te mogen delen in haar zo gegunde geluk. Ze is mijn ‘mattie van de minor’. Samen boodschappen de blokhut in sjouwen voor de ‘Detox XL’, de gave kick-off van het minorprogramma Your Future Work. Dat soort werk. Heerlijk.

De laatste weken van het studiejaar gaan als altijd razendsnel voorbij. Ook de studenten van de minor vliegen binnenkort uit. ‘Ohh how I am going to cry’ zei een van hen, toen ik de eindopdracht toelichtte en vertelde dat we samen een mooi afscheidsritueel gaan maken.

‘I know’, zei ik zacht. Het is mijn laatste ronde van deze minor, voor nu. Over minder dan een maand neem ook ik afscheid. Om plek te maken voor nieuwe inbreng. En om wat ik hier mocht ervaren en leren op andere plekken binnen Fontys met liefde door te geven. In mijn hoofd klinkt het liedje ‘The Circle of Life’ uit de Disneyfilm The Lion King. In mijn hart: ‘ahh’ en ‘snik’. Zo voelt bittersweet.

Hoe sluit jij het studiejaar af? Wat neem je zeker mee? En wat laat je met liefde achter je?