Autisme Belevingswandeling zoekt link tussen natuur en mens

Het is vandaag ‘Wandel tijdens je werkdag’. Een goed excuus om deel te nemen aan de Autisme Beleveniswandeling op Fontys Stappegoor, waarbij wandelgids Marc van Beek maar al te graag de link tussen mens en natuur opzoekt.

Het regent flink in Tilburg, maar dat mag de pret voor Marc van Beek van Aut of the Blue niet drukken. Ook de twee deelnemers – in Eindhoven, waar ook een wandeling werd verzorgd, kende de groep twintig deelnemers – staan stipt om 12.00 uur klaar om te gaan. Maar nog voor vertrek wijst Van Beek meteen op het gemaaide gras voor het Fontys-terrein. “Dit is pasgemaaid en gras kan daar prima op doorgroeien. Maar als we bij deze lantaarnpaal kijken, zien we al vijf verschillende soorten planten die op de rest van het grasveld niet voorkomen. Deze zijn er puur en alleen omdat de grasmaaier hier niet bij kan. Grappig toch?”

Wat Van Beek hier eigenlijk mee bedoelt is dat veel instellingen en organisaties zo ingesteld zijn dat ze zich maar op één organisme focussen. “Maar we moeten er juist voor zorgen dat iedereen overal kan werken.”

Veerkracht
Daarmee duidt Van Beek op mensen met autisme in de maatschappij. Een nieuw voorbeeld komt aan bod wanneer de groep bij een afgeknotte boom aankomt. De boom heeft zwammen onderaan de stam, mist zijn top, maar wordt ook gekenmerkt door een nieuwe tak met vruchten. “Deze boom heeft dus een beperking en is ziek. Dat maakt het leven niet makkelijker, maar hij doet nog steeds mee. Hij vervult zijn taken en staat nog steeds rechtop. En om dat te kunnen heb je veerkracht nodig.”

Met een beperking of ziekte tóch kunnen functioneren is iets waar mensen met autisme volgens Van Beek ook dagelijks mee te maken hebben. Maar hoe zit het met die veerkracht? “Veerkracht krijg je al bij je geboorte en kun je tijdens je leven vergroten middels sociale steun en het opdoen van nieuwe ervaringen. Maar laten dat nou nét de twee dingen zijn waar mensen met autisme geen zin in hebben.”

Prikkels, prikkels, prikkels
Die twee componenten zorgen namelijk voor veel prikkels, en het verwerken daarvan maken het dagelijkse leven van mensen met autisme nou juist zo moeilijk. “Niet zozeer het feit dat er te veel of te weinig prikkels zijn, maar het constante filteren en een fijne balans zoeken kost ons enorm veel energie.”

Inmiddels heeft de selecte wandelgroep, na nog een anekdote over brandnetels en de zachte kant ervan, de droogte opgezocht in de centrale hal van het Tilburgse ICT-gebouw. Voor Van Beek een heerlijk gebouw, waarbij de kleur en symmetrie bij hem voor rust zorgen. De studente die meeloopt is het daar echter niet mee eens. Zij raakt overprikkeld door de rumoer, de bedrijvigheid en de muziek in de centrale hal. “En de stilteruimte is bijna nooit echt stil”, voegt ze toe.

Dat probleem ervaren studenten met autisme volgens de meegewandelde docent in meer gebouwen binnen Fontys. “Bijzonder dat het mij dan weer rust oplevert”, vervolgt Van Beek. “Zo zie je maar weer dat autisme voor iedereen anders is.” [Noëlle van den Berg]