Arno Kierkels: socioloog, docent en eindelijk ook dichter
Docent sociologie Arno Kierkels (Fontys Hogeschool Sociale Studies) publiceert begin februari de dichtbundel Plafonddienst, een ode aan het ‘bescheiden-grootse paradijsje’ Eindhoven: “Het curriculum laat niet toe dat je een eigen wereld bouwt, poëzie wel.”
In je persbericht staat dat je tien jaar aan deze bundel hebt gesleuteld?
“De gedichten beslaan inderdaad een periode van een decennium. Het is niet gezegd dat ik er wekelijks mee bezig was. Vaak hoor je dat schrijvers of dichters altijd het langst werken aan hun debuut. Dat klopt ook voor mij. Spontane invallen of een losse regel heb je zo op papier. Maar het ambachtelijke finetunen – een gedicht definitief vormgeven en toetsen of de essentie ervan overeind blijft – daarover deed ik lang.”
Waar komt jouw behoefte om poëzie te schrijven vandaan?
“Dat heeft een link met onderwijs. Het curriculum stelt je niet in staat een eigen wereld te creëren. Poëzie daarentegen geeft je carte blanche, de mogelijkheid om los te breken. Ook thema’s als het nachtleven, de rauwheid van de stad en de ups en downs van het vrijgezellenbestaan kun je meestal niet kwijt voor de klas.”
Je schrijft veel over Eindhoven, waar je woont en werkt. Kijk jij als socioloog anders naar die stad?
“Ja, vanuit een minor die ik geef organiseer ik bijvoorbeeld stadssafari’s. Met studenten trek ik een dag de stad in en bezoek bijzondere plekken waar het dna van Eindhoven zit: de restanten van dorpskernen, agrarisch en industrieel erfgoed. Een paar van zulke plekken zitten ook in een videoclip die ik maakte bij ‘Eindhoven is een vrouw zonder push up-beha’, een sleutelgedicht uit mijn bundel.”
“Eindhoven vertegenwoordigde voor mij ‘De Grote Stad’, toen ik er twaalf jaar terug vanuit een Limburgs dorpje naartoe verhuisde. De bundel is een regelrechte ode aan de stad, met name aan Woensel-West waar ik lang woonde. En hoewel Eindhoven steeds groter groeit, ging ik meer en meer het dorpse ervan zien. De schattige cafeetjes en het sociale gebeuren, waar je steeds dezelfde mensen tegenkomt en iedereen elkaar via via lijkt te kennen.”
Inspiratiebronnen?
“Ik lees graag het werk van Herman de Coninck, een Vlaamse dichter met een bondige stijl. Dat komt denk ik terug bij mij, net als De Conincks vaste thema’s ‘liefde’ en ‘lijfelijkheid’. Verder hou ik enorm van de Poolse dichteres Wislawa Szymborska. Maar om nu te veronderstellen dat er iets van haar gevoel en stijl in mijn werk terecht is gekomen, zou een tikkeltje too much zijn.”
Waar komt de titel vandaan, Plafonddienst?
“Die verwijst naar een doorwaakte nacht. Je ligt in bed en staart naar het plafond… Als je dan alleen maar ligt te malen, heeft dat een negatieve connotatie. Maar er zijn ook momenten waarop je gewoon weigert te gaan slapen om de indrukken en sensaties van de voorbije dag nog zo lang mogelijk te laten voortduren.”
Je bent DJ in je vrije tijd. Sijpelt er veel muziek door in je poëzie?
“Niet eens zo bewust. Wel draag ik gedichten in de afrondende fase vaak hardop voor. Dan proef je of er een cadans in zit. Dat helpt om een gedicht goed te laten overkomen. Trouwens, zo’n ritme ligt lang niet altijd in de lijn van een stemmige ballad; sommige gedichten gaan denk ik meer de kant van de punk uit.” [Frank van den Nieuwenhuijzen]
De dichtbundel ‘Plafonddienst’ verscheen in eigen beheer en is te bestellen bij de auteur via arnokierkels@gmail.com.