Alleen lelijke mensen op Tinder

Mijn vriend is roosteraar bij een MBO-school. Onlangs moest hij gaan werken met een nieuwe applicatie. Dat beviel hem slecht. Hij moest namelijk anders gaan werken en het was toch zeker belachelijk dat hij zich moest aanpassen aan de software in plaats van andersom. Het proces moet leidend zijn, zo sprak hij in mysterieuze kantoortaal, niet de applicatie.

Aanstellerij, natuurlijk. Mijn vriend gebruikt namelijk ook Tinder. In plaats van naar de kroeg te gaan, zit hij tegenwoordig te swipen. Vreemd, niet? Als het gaat om het vinden van een levenspartner of een avondje vermaak, mag plotseling de applicatie blijkbaar wél leidend zijn. Goed gaat het overigens niet want, zo meldde hij, tegenwoordig zitten er alleen nog maar lelijke vrouwen op Tinder.
Dus heb ik hem de ELO-score uitgelegd.

Tinder werkt namelijk met een ingenieus scoresysteem. Als je mensen ‘swipet’ en je wordt ‘teruggeswipet’ dan heeft dat invloed op je ELO-score. Als mensen met een hoge score je terugswipen gaat je score omhoog en vice versa. Na een tijdje ben je dan ingedeeld en zie je vooral mensen die jou aantrekkelijk vinden. Dat is handig, want dan weet je ook meteen bij wat voor type je het meeste kans maakt in de kroeg. Of op het werk. Of in de sportschool.
Maar het betekent ook dat als je vindt dat er alleen nog maar lelijke vrouwen te vinden zijn op Tinder, dat dit dan de vrouwen zijn die jou aantrekkelijk vinden.

Mijn vriend keek bedachtzaam. Het roosterprobleem leek plotseling ver weg.

Rens van der Vorst is technofilosoof, hoofd IT Innovatie bij Fontys en auteur van 'Appen is het Nieuwe Roken'.